Mesobuthus turcicus (Kovařík ve diğerleri)'nde Pekten Anomalisi, 2022 (Scorpiones: Buthidae)

Ersen Aydın YAĞMUR*1, Özgün SIPAHIOĞLU2 , Ömer YILMAZ3, Mehmet Sait KILIÇ4

1Manisa Celal Bayar Üniversitesi, Alaşehir Meslek Yüksekokulu, Alaşehir, Manisa, 45600, TÜRKİYE

2Göztepe Mahallesi, Ege Caddesi, 3/15, Kadıköy, İstanbul, TÜRKİYE

3Mimar Sinan Anadolu Lisesi, Bostancı Mahallesi, Koçmustafa Caddesi, No. 3, Şahinbey, Gaziantep, TÜRKİYE

4Sarsalkım Ortaokulu, No. 285, Sarısalkım Mahallesi, Sokak No. 121001, Şahinbey, Gaziantep, TÜRKİYE

ORCID ID: Ersen Aydın YAĞMUR: https://orcid.org/0000-0002-0396-3975 ;

Özgün SIPAHIOĞLU: https://orcid.org/0000-0001-7160-8775 ;

Ömer YILMAZ: https://orcid.org/0000-0002-6214-6510 ;

Mehmet Sait KILIÇ: https://orcid.org/0000-0003-2858-037X

Alındı: 27.03.2022 Kabul edildi: 16.04.2022 Çevrimiçi yayımlandı: 20.06.2022 Sayı yayımlandı: 30.06.2022

Özet: Türkiye'den yakın zamanda tanımlanan Mesobuthus turcicus Kovařík ve ark., 2022 akrep türünün pekten biçiminde bir anomali kaydedildi. Bu vakada sağ pektende marjinal ve median lamellerin ve dayanak noktalarının kaynaştığı görülmektedir. Bu nedenle pekten saat yönünün tersine bükülmüştür. Diğer pektinal anomalilerden farklı olarak dişlerin boyutu normal olarak gelişmiştir ancak diş sayısı daha azdır. Pektendeki bu teratolojik anomali tanımlanmış ve gösterilmiştir. Bu, marjinal ve median lamellere dayalı pekten anomalisinin ilk raporudur.

Anahtar kelimeler: Teratoloji, Türkiye, ilk rapor, akrep. Mesobuthus turcicus Kovařík ve ark.,

2022'de bir pektin anomalisi (Scorpiones: Buthidae)

Öz: Yakın zamanda Türkiye'den kayıtlı Mesobuthus turcicus Kovařík ve ark., 2022 akrep bulunmuş pekten şekilli bir anomali tespit edilmiştir. Bu vakada sağ pektende marjinal ve medyan lameller ve fulkraların kaynaştığı gözlenmiştir. Bu nedenle pekten saat yönünün tersine dönmüştür. Diğer pektin anomalilerinden farklı olarak diş boyutları normal gelişmiştir ancak diş sayıları daha azdır. Pekten üzerindeki bu teratolojik anomali tanımlanmış ve resimlendirilmiştir. Bu, marjinal ve medyan lamellerden kaynaklanan ilk pekten anomalisinin raporudur.

Anahtar kelimeler: Teratoloji, Türkiye, ilk rapor, akrep.

Embriyonik gelişim sırasında akrep gövdesinde oluşan anomaliler teratolojik bozukluklara neden olur (Yağmur vd., 2021). Anomaliler akrep gövdesinin vücut kısımlarında deformasyonlar (malformasyonlar) olabilir. Bazı kısımlar olmayabilir; ayrıca bazı akrep kısımlarında duplikasyonlar, bölünmeler veya füzyonlar görülebilir. Berland (1913), Karataş & Kürtüllü (2006) ve Teruel & Baldazo-Monsivaiz (2015) tarafından sırasıyla prosoma, pedipalp ve pektinal organlarda duplikasyon vakaları bildirilmiştir. Metasoma, vezikül ve aculeus kopyaları, birçok bilim adamı tarafından bildirilen en yaygın kopyalama türleridir (Alqahtani & Badry, 2021; Berland, 1913; Briseño, 1963; Campos, 1918; Galvis & Flórez-D., 2016; Lourenço & Hypolite, 2010; Sadine, 2021; Salabi ve diğerleri). diğerleri, 2021; Sergent, 1946; Sissom ve Shelley, 1995; Pedipalp füzyonu Cao ve Solórzano (1991) tarafından bildirilmiş ve pedipalp malformasyon vakaları Mattoni (2005), Graham (2006) ve Jahanifard ve ark. (2008) tarafından bildirilmiştir.

Kabuk ve tergitlerdeki füzyon ve bölünme vakaları Armas (1976), Teruel (2003) ve Mattoni (2005) tarafından; pedipalp füzyonu Cao & Solórzano (1991) tarafından; bacak malformasyonu Armas (1977) tarafından; pektinal malformasyon Ayrey (2011) ve Šarić & Tomić (2020) tarafından ve pedipalp malformasyonu Mattoni (2005), Graham (2006) ve Jahanifard ve ark. (2008) tarafından bildirilmiştir. Ek olarak, Jahanifard ve ark. (2008) bir vezikül malformasyonu vakası ve David (2012) bir bacak yokluğu bildirmiştir. Teruel (2003) pedipalp,

tergit ve keliser anomalileri. Yağmur ve ark. (2021) keliserlerde bir malformasyon bildirdiler.

Akrep pektinlerinde sadece birkaç anomali vakası bildirilmiştir. Teruel & Baldazo-Monsivaiz (2015) jinandromorfizme dayalı bir pektinal duplikasyon bildirmiştir ancak pektinler iyi gelişmiştir. Ayrey (2011) ve Šarić & Tomić (2020) pektinlerde malformasyon bildirmiştir. Ayrey (2011) bir dişi Vaejovis lapidicola'da her iki pektinde de bir pektinal anomali olduğunu bildirmiştir. Numunenin pektinleri oldukça buruşuktur ve normal pektinlerden daha kısadır. Anormal pektinlerin ön lamelleri normal pektenlerden önemli ölçüde daha kısadır. Anormal pektenlerde diş alanı anormaldir, dişlerin büyük çoğunluğu tek bir düzensiz şekilli sklerite kaynaşmıştır ancak yalnızca en distal diş gelişmiştir. Šarić & Tomić (2020), Euscorpius sp. akrebinde bazı pekten dişlerinin kaynaşmış veya kötü biçimli olduğunu bildirdi. Ayrıca, bazı fulcraların da kötü biçimli olduğunu bildirdiler.

Mesobuthus turcicus, Kovařík ve arkadaşları (2022) tarafından yakın zamanda Türkiye'nin Konya (Karapınar İlçesi) bölgesinde iki lokasyonda tanımlanmıştır. Bu tür bu iki lokasyonda bilinmektedir. M. turcicus'un yetişkin dişi örneği (Şekil 1A-B) Türkiye'nin Konya İli, Karapınar, Meke Tuz Gölü'nden (37°41'39"K 33°38'33"D, 1033 m, 09.07.2021, et. EA Yağmur & Ö. Sipahioğlu, AZMM/Sco-2021:18) toplanmıştır. Bu örnek, M. turcicus'un tip örnekleriyle birlikte toplanmıştır. %96'lık etanolde muhafaza edilmiş ve AZMM'ye (Alaşehir Zooloji Müzesi, Manisa Celal Bayar Üniversitesi, Alaşehir, Manisa, Türkiye) bırakılmıştır . Örneğin identifikasyonu Kovařík ve arkadaşlarına (2022) göre yapılmıştır. Pektinlere ilişkin terminoloji Hjelle (1990)'ı takip etmektedir.

İncelenen örnekte anormal sağ pektin varken sol pektin normaldir (Şekil 2A-B). Pektinler sadece akreplerde bulunan tarak benzeri duyu organlarıdır. Pektinler üç kenar lamel ve değişken sayıda orta lamel, fulkra ve pektinal dişten oluşur (Hjelle, 1990). Peg sensilla adı verilen bir alan her zaman her pektinal dişin anteroventral kenarında bulunur (Hjelle, 1990). Ayrıca, pektinler genellikle çeşitli makroseta ve mikrosetalara sahiptir (Hjelle, 1990). Normal pektenin 3 kenar lamel, 7 orta lamel, 21 fulkra ve 21 pektinal dişi vardır. Ayrıca, kenar lamel ve orta lamel üzerinde çok sayıda makroseta ve mikroseta vardır. Tüm marjinal ve median lameller ve dayanaklar kaynaşmıştır (pektenin proksimalinde bir dayanak noktası hariç) ancak dişlerin boyutu normal olarak gelişmiştir. Bu nedenle, pekten saat yönünün tersine bükülmüştür; ayrıca, diş sayısı daha azdır. Anormal pektenin 11 dişi varken, normal pektenin 21 dişi vardır. Normal pektende çok sayıda kıl bulunur. Dayanakta yalnızca bir kıl ve anormal pektenin geri kalanında altı kıl tespit edilmiştir (Şekil 3A-B).

Şimdiye kadar birkaç pektinal anomali vakası bildirilmiştir. Teruel & Baldazo-Monsivaiz (2015) jinandromorfizm nedeniyle pektinal duplikasyon bildirmiştir. Bu vakada normal olarak gelişen iki çift pekten vardır. Ayrey (2011) ve Šarić & Tomić (2020) vakaları basitçe dişlerin kaynaşmasıyla ilgilidir. Diş boyutları ve şekilleri normaldir ve kaynaşmamışlardır ancak bu vakada sayıları daha azdır. Pektenler bükülmemiştir ve Ayrey (2011) ve Šarić & Tomić (2020) vakalarında bizim vakamızdan farklı olarak bazı dişler kaynaşmıştır. Bu, gelişmemiş marjinal lamellere ve medyan lamellere dayanan anomalinin ilk raporudur.

Figure 1. Female Mesobuthus turcicus. A. Dorsal view. B. Ventral view. Scale bar: 10 mm.

Figure 2. Carapace and mesosoma of ventral view of Mesobuthus turcicus. A. Under white light. B. Under UV light.

Figure 3. ventral view of coxosternal area of Mesobuthus turcicus. A. Under white light., B. Under UV light.

Etik kurul onayı: Bu çalışma için etik kurul onayı gerekmemektedir.

Çıkar çatışması: Yazarlar herhangi bir çıkar çatışması olmadığını beyan etmektedir.

Şekil 2. Mesobuthus turcicus'un ventral görünümünün kabuğu ve mezosoması. A. Beyaz ışık altında. B. UV ışık altında.

Şekil 3. Mesobuthus turcicus'un coxosternal bölgesinin ventral görünümü. A. Beyaz ışık altında., B. UV ışığı altında.

Yazar Katkıları: Fikir – Ö.Y.; Tasarım – MSK; Denetim – EAY; Fon – MSK; Materyaller – EAY, Ö.S.; Veri Toplama veya İşleme – EAY; Analiz Yorumlaması – EAY; Literatür Taraması – EAY; Yazan – EAY, Ö.S.; Eleştirel İnceleme – MSK, Ö.Y.

Referanslar

Alqahtani, AR ve Badry, A. (2021). Parabuthus liosoma'da (Ehrenberg, 1828) (Scorpiones: Buthidae) nadir görülen bir telson anomalisi. Euscorpius, 336, 1-4. http://doi.org/10.5281/zenodo.5742109

Armas, LF (1976). Cubana Takımadalarının Escorpiones'i. Familia Diplocentridae (Arachnida: Scorpionida). Poeyana, 147, 1-35.

117

Armas, LF (1977). Küba ve Brezilya'daki Buthidae (Scorpionida) algunoslarındaki anormallikler. Poeyana, 176, 1-6.

Ayrey, RF (2011). Vaejovis lapidicola'da (Scorpiones: Vaejovidae) göğüs organlarında bir anomali. Euscorpius, 130, 1-6. https://dx.doi.org/10.18590/euscorpius.2011.vol2011.iss130.1

Berland, L. (1913). Bir Scorpion muni de deux kuyruğuna dikkat edin. Bülten de la Société entomologique de France, 18, 251-252.

Briseño, C. (1963). Centruroides noxius adlı özel bir alacra örneğinin varlığı, bunlarla birlikte. Revista del Instituto de Salubridad y Enfermedades Tropicales (Meksika), 23(3/4), 185-186.

Campos, F. (1918). Arthropodos'ta teratolojik gözlemler yapılıyor. Amerika Entomoloji Derneği Yıllıkları, 11, 97-98.

Cao, J. ve Solórzano, L. (1991). Anormal Pedallarla Çalıştırma. Resúmenes II Simposio de Zoología, La Habana: s. 48.

Galvis, W. ve Flórez-D, E. (2016). Akrep Opisthacanthus Peters'ta yeni bir telson teratolojisi, 1861 (Scorpiones: Hormuridae). Araknoloji, 17(3), 157-158. https://doi.org/10.13156/arac.2006.17.3.157

David, D. (2012). Yedi bacaklı bir akrep: Scorpio maurus fuscus'ta (Scorpiones: Scorpionidae) bulunan ilk teratolojik bacak yokluğu. Euscorpius, 151, 1-4. https://dx.doi.org/10.18590/euscorpius.2012.vol2012.iss151.1

Graham, MR (2006). Akrep Superstitionia donensis'in (Scorpiones: Superstitioniidae) bozuk pedipalp parmak diş yapısı. Euscorpius, 42, 1- 4. https://dx.doi.org/10.18590/euscorpius.2006.vol2006.iss42.1

Hjelle, JT (1990). Anatomi ve morfoloji. S. 9–63, Polis, GA (ed.), Akreplerin Biyolojisi. Stanford, CA: Stanford Üniversitesi Yayınları.

Jahanifard, E., Navidpour S. ve Masihipour, B. (2008). İran'dan iki akrep ailesinde (Scorpiones: Hemiscorpiidae, Buthidae) pedipalp ve zehir vezikül anomalileri. Pakistan Biyolojik Bilimler Dergisi, 11(2), 309-311. https://dx.doi.org/10.3923/pjbs.2008.309.311

Karataş, A. ve Kürtüllü, M. (2006). Akrep Androctonus crassicauda'da (Olivier, 1807) (Scorpiones: Buthidae) pedipalp segmentlerinin kopyalanması. Euscorpius, 43, 1-4. https://dx.doi.org/10.18590/euscorpius.2006.vol2006.iss43.1

Kovařík, F., Fet, V., Gantenbein, B., Graham, MR, Yağmur, EA, Šťáhlavský, F., Poverennyi, N.М. ve Novruzov, NE (2022). Mesobuthus Vachon cinsinin 14 yeni türün (Scorpiones: Buthidae) tanımıyla birlikte revizyonu, 1950. Euscorpius, 348, 1-189.

Lourenço, WR ve Hypolite, F. (2010). Akrep Euscorpius flavicaudis'te (DeGeer, 1778) (Euscorpiidae) metasoma ve telsonun yeni bir duplikasyon vakası. Euscorpius, 102, 1-2. https://dx.doi.org/10.18590/euscorpius.2010.vol2010.iss102.1

Mattoni, CI (2005). Bothriurid akreplerde (Scorpiones, Bothriuridae) tergal ve cinsel anomaliler. Araknoloji Dergisi, 33(2), 622-628. https://doi.org/10.1636/04-125.1

Sadine, SE (2021). Orta Cezayir'den (Scorpiones: Buthidae) Androctonus amoreuxi'de (Audouin, 1826) dikkate değer bir bifid aculeus. Revista ibérica de aracnología, 38, 191-192.

Salabi, F., Jafari, H. ve Forouzan, A. (2021). Hottentotta zagrosensis (Scorpiones: Buthidae) Metasomasında Nadir Bir Anomali Raporu. İran Bilim ve Teknoloji Dergisi, İşlemler A: Bilim, 45(2), 405-408. https://doi.org/10.1007/S40995-020-01057-1

Šarić, M. ve Tomić, J. (2016). Euscorpius (Scorpiones: Euscorpiidae) cinsindeki hatalı biçimlendirilmiş pektinlerin ilk kaydı. Euscorpius, 221, 1-10. https://dx.doi.org/10.18590/euscorpius.2016.vol2016.iss221.1

Seiter, M. ve Teruel, R. (2014). Akreplerde üreme biyolojisine ilişkin notlarla birlikte iki yeni metasomal çoğalma vakası (Scorpiones: Buthidae). Revista Ibérica de Aracnología, 24, 127-129.

Sergent, E. (1946). Anomaliler akrepleri chez. Arşivleri de l'Institut Pasteur d'Algérie, 24(1), 80-82.

Shulov, A., & Amitai, P. (1955). İki iğnesi olan bir akrep Leiurus quinquestriatus H. et E.. Araştırma Konseyi Bülteni, İsrail, 5B(2), 193-194.

Sissom, WD, & M. Shelley, R. (1995). Akrepte nadir görülen bir gelişimsel anomaliye dair rapor, Centruroides vittatus (Buthidae). Arachnology Dergisi, 23, 199-201.

Teruel, R. (2003). Nuevos casos de anomalias morfológicas en escorpiones (Scorpiones: Bothriuridae, Euscorpiidae, Hemiscorpiidae, Ischnuridae, Iuridae, Buthidae, Chactidae, Chaerilidae, Diplocentridae, Scorpionidae). Revista Ibérica de Aracnología, 7, 235-238.

Teruel, R. ve Baldazo-Monsivaiz, JG (2015). Hermafroditizm, jinandromorfizm ve dört pektin: Akreplerde (Scorpiones: Vaejovidae) aşırı bir gelişimsel anomali örneği. Euscorpius, 197, 1-7. https://dx.doi.org/10.18590/euscorpius.2015.vol2015.iss197.1

Vachon, M. (1952). Etütler sur les Scorpions. Pasteur d'Algérie Enstitüsü, Cezayir, 482 s.

Vachon, M. (1953). Akreplerin biyolojisi. Endeavour, 12, 80-87.

Vachon, M. (1972). Isometrus H. ve E. (Buthidae) türüne ait les scorpions hakkında açıklamalar. Bir teklif de l'espèce Isometrus maculatus (Geer), l'Ile de Pâques'te ikamet ediyor. Cahiers du Pacifique, 16, 169-180.

Williams, SF (1971). Akrep Centruroides sculpturatus'taki gelişimsel anomaliler. Pan-Pasifik Entomologu, 47 (1), 76-77.

Yağmur, EA, Kılıç, MS, & Yılmaz, Ö. (2021). Scorpio kruglovi Birula'da bir chelicera anomalisi, 1910 (Scorpiones: Scorpionidae). Euscorpius, 335, 1-4. http://doi.org/10.5281/zenodo.5742101